Çocukluk Şiiri - Yaşar Yaramış

Keşke beşikte bir çocuk olsam,
Annem başımda ninni söylese.
Hep mutluluklarla dolup taşsam,
Gülücükler göndersem herkese.

Oynadığım o renk renk boncuklar,
Alın bak,sizin olsun çocuklar.
Ağlayıp avunduğum kucaklar,
Sakın ağlamasın çocuklar.

Eğer dönmek olsaydı geriye
Sevincimden dönerdim deliye
Kaçma güzel çocuk; gel beriye
Al sana şeker aldım hediye.

Ye de,tadı damağında kalsın,
Yıllar sonra belki hatırlarsın.
En mutlu gün,en mutlu çağ sizin
Belki ilerde buna yok izin.

Oyuncaklara hasret kalmadan
Çocukluktan hiç nasip almadan
O derin hülyalara dalmadan,
Büyürsen yazık,tam kök salmadan.

Pısırık olma yavrum,açık ol,
Geri durma,yeniye açık ol.
Doktor, savcı,mimar,öğretmen ol,
Ol ki hiç,hiç bükülmesin bu kol.

Adınız Ayşe, Fatma,Güldali,
Belki de Ömer,Hasan,Durdali,
Hepiniz bugün körpe bir fidan,
Fakat yarın sizindir bu vatan.