Çocukluk Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Havada uçurtma salladım,
denizde çapari.
Çocuk olmak ne güzel,
severim renkli misketleri.

Oyun arasında yemek ve ders
Tıpkı ekmek arası
köfte ve patates.

Mahallemiz en güzel oyun yeri,
arkadaşlarım Kazım ve İlhami.

İkindi güneşi bak bitirdi dersini,
akşam telaşı ve gecenin ılık nefesi,
sarı lambalı ışıkları yandı birer birer evlerin.
Sokak satıcıları da terk etti mahalleyi.

Gün bitti dışarda.
Artık evde hesap vakti ve
bitmemiş ödevleri tamamlamak
veya tuttuğumuz takımın
sporcu resimlerine olan meraktır.

Gerisini hiç hatırlamam
ertesi akşam
sokakta bulurum kendimi...
Unuturum üçleri ikileri.
Ah olmasaydı bir de kerrat cetveli
Yemeklerden severim
acılı menemeni.
Bak üstüme döktüm
kirlettim yeni elbisemi.