Çocukluğum... sabun köpüğü gibi bazen gözlerimi yakar bazende açık olan yaralarımı,
İnsan neden ilk acılarını hatırlar biliyor musun?
Mutludur çünki mutsuzluğu tatmamıştır,
Bu andan sonra yaşayacağı bütün duyguları karşılaştırarak öğrenir insan...
Her yüksek doz acı bir önceki anının yerini alcak..
Kafamda seni nereye koymam lazım ki orada kalacaksın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta