Çocukluk... Şiiri - Murat Ülkü

Çocukluk neşe, oyun dolu günlerdi
Masallar, tekerlemeler dilimdeydi
Sanki hiç bitmeyecekmiş gibiydi
Bittiğini takvimden anlarsın.
​

Gözlerinden düşer bir damla yaş
Duygulara hakim olamazsın yavaş yavaş
Kimse bilmez kalbindeki telaş
Acıyı sakladığın gözden anlarsın.
​
Özlersin geçmişi, eski günleri
Ararsın kaybolan tüm sevgileri
Tükenmiştir artık tüm emelleri
Diz çöktüğün andan anlarsın.
​
Yalnızlık sarar dört bir yanını
Kalabalıkta bile bulamazsın dost yanını
Artık kimse sormaz hal hatırını
Hayatın yavaşladığı hızdan anlarsın.
​
Gülüşlerin kaybolur bir anda
Mutluluk biter bu dünyada
Sanki yapayalnız kalırsın bu bağda
Yanına gelmeyen dostlardan anlarsın.
​
Sevdiğin gitmiştir, geride kalmıştır sadece hatırası
Yürekte yanar bir kor ateşi, sönmez yarası
Artık duyulmaz kimsenin o ninnisi
Sessizliğe mahkum olan evden anlarsın.
​
Umutların tükenmiştir, sonbahar gelmiştir
Her şey bitmiştir, yapraklar dökülmüştür
Gelecekten korkarsın, umutların sönmüştür
Mevsimin değiştiği havadan anlarsın.
​
O güzel hayallerin, yerini hüzünler almış
Hayat sana acımasız davranmış
Artık her şey eskisi gibi değilmiş
Her şeyin anlamsız olduğu andan anlarsın.
​
Bu şiirin sonuna geldiysen eğer
Belki de en ağır duygulara değmiştir sözlerim
Kim bilir, belki de bir gün yaşarsın
O zaman bu şiiri anlarsın.

Babalık nedir diye sorarsan,
Koşarken arkandan düşmesin diye tutarsın.
Küçük bir el tutar, gözleri güler sana.
Sorumluluğun ne olduğunu o zaman anlarsın.
​
Uykusuz geceler başlar bir anda,
Küçük bir ağlama sesiyle uyanırsın.
Korkarsın, ya bir şey olursa ona diye,
Baba olunca uykunun değerini anlarsın.
​
Her attığı adım, her söylediği söz,
Gururun en tatlı yansıması olur.
Başarısı seni onurlandırır,
Babalığın ne demek olduğunu o an anlarsın.
​
Bazen yorulur, bazen yıpranır,
Ama hiçbir zaman pes etmezsin.
Onun için her şeye katlanır,
Babanın ne kadar güçlü olduğunu anlarsın.
​
Zaman geçer, büyür, yoluna gider,
Bir anda yalnız kalırsın bu evde.
Kapıyı kapattığı anda,
Babalığın acı bir özlem olduğunu anlarsın.
​
Artık yaşlısındır, ellerin titrer,
O gelir elini tutar, sarılır.
Gözünden bir damla yaş akar,
Verdiğin emeğin karşılığını o zaman anlarsın.
​
Sana ihtiyacı kalmadığı zaman,
Sadece bir telefonla yetinir.
İçindeki boşluğu fark ettiğin zaman,
Babalığın yalnızlık olduğunu anlarsın.
​
Bir gün sen de o makama gelir,
Aynı duyguları yaşarsın.
Duygularının aynı olduğunu,
Bu şiiri okuduğunda anlarsın.