Çocukluk Şiiri - Mahsun Cihan

Bak bizim köy
Çocukluk hatıralarımız kokuyor resmen
Şu incir ağacı gölgesindeki sohbetleriniz hala orda duruyor sanki
Şu dut ağacına asılı olmayan salıncakta sen sallanıyorsun ve ötesinde olmayan ben hala seni izliyorum, delice…
Şu elle kazılmış kuyular ve yanında sana susamışcasına su çeken ben, hala damağımda duruyor sanki o kireçli sular
hala seviyoruz sanki o günlerin özlemleriyle yaşamayı.
hep bir ihtimale kalmış gibiyiz oysa ne sen varsın, ne ben, ne de en ufak bir ihtimal…