Çocukluk Şiiri - Nasıf Acar

Annemin,
En büyük zenginliğiydi.
Evde,
Yakacak odunu ile,
Yiyecek buğdayının,
Ekmeğinin olması...
Evimizde,
Odunumuz, buğdayımız
Ve unumuz var ise,
Hiçbir şeyden korkmazdı annem...
Korktuğu yokluktu,
Korktuğu açlıktı...
Benimse en büyük eğlencem,
Soğuk kış günlerinde,
Karlı havalarda,
İçerde gürül gürül yanan,
Teneke sobanın,
Yanan odunlardan,
Kızarmış üstü ile,
Buharlaşan pencere camlarına,
İçinden ok geçen
Eros’un kalbini çizmekti.
Ve birde,
Çizgilerden oluşan,
Cin Ali resimlerini
Üşüyen parmaklarıma aldırmadan,
Buharın üstüne çizmek...