Çocukluk Şiiri - Ali Akpınar

Hazır mı benim yerim
Var olma yolundayım
Başka mekanda değil
Ben orda konaklarım
Temiz mi ruhlarınız

Asılı dursun zaman
Kucak kucak kocaman
Yürekleri tutuşturan
Bir sevgiyle geliyorum

Durun, bırakın doktorlar
Hasta değil benim annem
Sancı değil, gerçek anlam
Anneliğinde kıyıya vuran

İşte geldim bana bakın
Gözlerim boncuk boncuk
Yeni çiçeğe durmuş
Tap taze bir tomurcuk

Kocaman dünyanıza
Yeni doğmuş, küçücüğüm
Bakan bütün yüzlerde
Bir tutam gülücüğüm

En coşkun beste benim
Evrendeki senfonide
Fazla değil beklentim
Annemin gözleri cennetim

Dünya benim evren benim
Mevsimler yıllar hep benim
Bütün aylar güzel fakat
En çok Nisanı severim

Annem, babam, öğretmenim
Küçük ve zayıfım ben
Gece kara korkuyorum
Tutun beni düşmemeyeyim

Midem önemli değil
Sormayın yediğim yemeği
İsteğim şu ki bırakın
Ruhuma gömlek giydirmeyi

Durun ben kendim olayım
Bırakın ritmimi bulayım
Solunmuş havayı değil
Kendi nefesimi alayım

Beni ödülle dindirmeyin
Cezayla sakın sindirmeyin
Özendirip kıskandırmayın
Nolur beni hırslandırmayın

Kuralları öğretin amma
Sizde benden öğrenin
Koşulsuz sevmeyi, sevilmeyi
Sebepsiz mutluluğu, neşeyi
Kısaca yaşamayı

Bilir misin her çocuk, bakar
Semaya ,güneşe, yıldızlara
Ve haykırır, sınırsız mutluluğu
Göklerin mas mavi yüzüne

Ben bozulmamış bir vicdan
Ter temiz bir kalbim
Yolunu kaybedersen
En güzel pusulayım

Bedenim küçücüktü bir zaman
Fakat ben kocaman bir ruh
Kabından fışkıran umuttum
Sen büyüdükçe küçüldüm

Zarar uğratılmış olabilirim
Ama özüm sağlamdır benim
Senin çocukluğunum
Ben geçmişinim senin

Bak yaşamındaki eserlere
Hepsi tümüyle benim
Yaşamındaki bütün izler
Ümitler, korkular
Coşkular, endişeler benim
Sende yaşlanan benim
Ben senin içindeyim
Sıkışırsan bana dön
Sana yol göstereyim

Ali AKPINAR
20/04/2020