Ne zaman çocukluğuma dönsem,
Kırlangıçlar uçar baş ucumda,
Ayağımın ucuna serilir o güzelim Akdeniz...
Ne zaman çocukluğuma dönsem,
Yaramazlıklarım yayılır minik dudaklarıma,
Kulağımı çeker ninem istemsiz...
Ne zaman çocukluğuma dönsem,
Uzaklardan annem arar,
Göz yaşlarım yanaklarıma dökülür
Ve
Ne zaman çocukluğuma dönsem,
Babam ölür;
Öpmez bir daha...
Ne zaman çocukluğuma dönsem,
Yüreğim paramparça...
Kayıt Tarihi : 5.7.2004 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk dizelerde düz anlatım yoruyor gibi oldu beni. Yalın bir nostalji rüzgârı gibi başlayan esinti derin bir duygu fırtınasına dönüştü.Giderek yoğun bir derinliğe düştüm. Allak bullak oldu yürek duyargalarım. Farklı bir baba şiiri olarak kalacak imgelemimde bu şiir.
TÜM YORUMLAR (1)