Yıkılacağını bile bile hayal kurardık..
Çocuktuk ,
Büyüdük ve hala çocukluktan mı kaldı bilinmez
Hayalsiz kaldık ..
Adını anmadığımız insanların
Hayatlarında imzamız var ,
Gülümseyerek hatırladıkları,
Bizim ise hayal kırıklığımızda birer basamak..
Ömrümüz boyunca hatırladık o adımları..
Öğrendik işte güç olsada ,
Herkes eşlik etti gideceği yere kadar ,
Artık cam kenarını
Hatır için başkalarına lütfetmiyorum .
Hak bildiğim yolda
Tek başına gitmek istiyorum..
Kayıt Tarihi : 5.4.2017 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrem Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/05/cocukluk-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!