Çocukluğumuzun Sesleri Şiiri - Ozan Efe

çocukluğumuzun sesleri
çocukluğumuzun sesleri
yer gök tutmuş
tıpkı martı
tıpkı kırlangıç
tıpkı üveyiklerin çığlığı
can soluğu serenliğe

çocukluğumuzun sesleri
güllerini açardı gül
çiçeklenirdi iğde
burculanırdı papatya
doğardık güneşle
yatardık karanlığa

çocukluğumuzun sesleri
doyururdu karnımızı
yörük çadırında ebeler
oynaşırdık
manaylı çocuklarla
doluşurduk yaranlığa

çocukluğumuzun sesleri
unutulan oyunları çağrıştırırdı
elektriksiz sobasız odalarda
oynardık anaların yuvarladığı
ayarladığı oyuncaklarla
gündüzleri dalardık pürenliğe