Çocukluğumuz Şiiri - Nazmi Saraçoğlu

BİZİM ÇOCUKLUĞUMUZ

Kışın küreklerle karları atar
Yazın biz balkonda, damda yatardık
Karın üzerine pekmezi katar
Biz dondurmamızı böyle yapardık.

Sular donmuş ise çeşme bulakta,
Karlar yağmış ise eğer sokakta
İki demir ile beş tane tahta
Biz kızağımızı böyle yapardık

Üç çıtayı çakar, üstünü kaplar
Defterin kabıyla kuyruklar yapar
Kuyruğuna bolca jiletler takar
Biz uçurtmamızı böyle yapardık

Topaç çivisini yerinden söker
Ucunu törpüyle tam sivri eder
Tepesine bir de raptiye ekler
Biz topaçımızı böyle yapardık

Güvercin taklası, 9 taş vardı
Saklambaç, kör ebe, hem 5 taş vardı
3 taşta "rız" yapan arkadaş vardı
Biz oyunumuzu taştan yapardık

Çember çevirirdik düşüp yollara
Sapanla cam kırıp düştük dillere
Şekiller verirdik paslı tellere
İlk yerli kamyonu bizler yapardık

Eğer deriden bir topumuz varsa
Bizlere stadyum olurdu arsa
Atletleri boyar bir de şort varsa
Formalarımızı böyle yapardık

Yüzme bilmez isek denizde gölde
İcat üretirdik kendimiz elde
Pet şişeyle köpük sararak belde
Can simidimizi bizler yapardık

Bayram akşamında potinle yatar
O heyecanla erkenden kalkar
Harçlıkları alır şekerler toplar
Biz bayramımızı bayram yapardık

Yokluk gördük amma yine mutluyduk
O yoklukta bizler neşe doluyduk
Şimdi ise bizler zamana uyduk
Bizler çocukluğu yokta yaşardık
Buna rağmen yine bizler başardık

Nazmi SARAÇOĞLU