Çocukluğumuza kar yağdı Şiiri - Necdet Uçan

boyumuzdan büyük yağardı
aylarca kalkmayan
heybetli kar
mikropları öldürdüğüne inanırdık
sokağa fırlardık
kardeş,arkadaş,mahalleli
kaykı ile kayardık
düğün günlerimizdi adeta
cıvıl cıvıl
bağrış çağrış neşe saçar
çocukluğumuzu yaşardık
doyasıya
kardan ev
ya da tünel yapardık
kardan çocuk olurduk
okula giderken burnumuzun önü
ve kaşlarımız buzlanırdı nefesimizden
saçakların sarkıtları tanığımızdı
ıslanıncaya
elimiz ayağımız hissetmeyinceye kadar
yaşardık o mutluluğu
ta ki güneş fiyakasını bozup
eriyip su olduğunda biten

06.01.2015