Çocukluğumuz Şiiri - Gülten Dedeoğlu

Çocukluğumuzda o masum düşlerin yaşandığı,
Hayallerimizin uçurtmalarda uçtuğu,
Güneşin bizi yakmadan ısıttığı,
Ağaçlarının gölgesinin serinlettiği,

Küçük kavgalarda küsüşümüz vardı,
Minicik kaprisler vardı ya,
Hani biri oyuncağını alır da kızdırır seni,
Sende ona –Pışıkkk hadi ordan –Hıhh yapardın ya,

Meşhur sözlerdi bunlar pışıkk birde hıh,
Sonra parmaklar uzatılır küs işte küs derdik,
Aradan yarım saat geçmeden uzanırdı eller,
En içten şekilde barış derdik barış,
Sonra yakan toplar, körebeler, gelsin oyunlar
Gelsin düşler,gelsin gülüşler,

Korkusuzca yaşadık bizler,
Ne düşmekten korktuk,
Ne aynı bardaktan su içmekten,
Ne de sokaktaki mikroptan,
Her yol bizim yolumuzdu,
Her alan, her sokak bizim oyun alanımızdı,

En güzel kurabiyeler komşu teyzemizden,
Buz gibi ayranlar komşu ninemizden gelirdi,
Paylaşılan tatlar bir başka yüzde gülücükler bambaşka,

Akşam olsa da eve girmek istemezdik bizler,
Ayrılmak üzücüydü ama
Yarın gene buluşma günüydü,
Eve girince eller ayaklar yıkanır,

En güzel düşlerde hayat işte böyle
Umarsızca yaşanır,
Böyle çocuk olmalı hayatta,
Her zaman içinizde bir çocuk yaşamalı,
Bu çocuk küsmesini de bilmeli barışmasını da ….

13.07.2009
Gülten Dedeoğlu