Bir masalda kaldı çocukluğumuz.
Renkli anıların kıyılarında.
Dönülmez kente de çıksa yolumuz;
Dalgalar savurur durur yine de.
Sarıp sarmalardık çara çaputa.
Toz, toprak demeden top koştururduk
Kuyu diplerinde, köy meydanında.
Yorgun argın akşam eve dönerdik.
Simit fırınında kör karanlıkta.
Eskimo yolunda sarı sıcakta.
Çapada, pamukta, ekin ekmede.
Koşturur dururduk ekmek peşinde.
Ne bir tatil bildik, ne bir oyuncak.
Hayatın topacı döndükçe vurdu.
*(Yeni Şiirler Antolojisi/S'imge Yayınevi/Ocak 2004)
Cumali KarataşKayıt Tarihi : 29.5.2009 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
icimizde hep bir Cocuk vardir hangi yasta olsakta
hep cocuk kaldik kücükken büyümek büyürken kücülmek yas ilerledikce tekrar cocuk olma duygusu
kaleminize sagllik yürekten kutlarim sizi
saygilar sevgiler
Hayatın topacı döndükçe vurdu.
-------
evet malesef en önemli yıllar geleceğimizin temeli olan çocukluk olmasına rağmen çoğunlukla çalıştırılarak geçirilir ve hüzünle acıyla anılır ...
ellerinize sağlık çok anlamlıydı ...
TÜM YORUMLAR (4)