İyi ki bol, bol çelik çomak oynamışsın,
İyi ki bahçelere dalmışsın
İyi ki camlarını kırmışsın, bakkal Nadir’in
Ve de şekerlemeler için kendini kahraman sanmışsın.
İstediği kadar kızsın bakkal Nadir...
Cam fanuslarda renga renk şekerlerine
İmrendirmesin o da çocukları …
Fanuslar... şekerler...çocukların rüyası.
Kaç yaşında bitti yaramazlıkların?
Her artan yaş günlerinde hep hatırlayacaksın
Kırdığın camlar yara da olsa içinde
Yaşlandıkça çocukluğunu hatırlayacaksın.
” Kemal Polat – Maltepe İst.”
Kemal PolatKayıt Tarihi : 25.8.2008 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir şair dostun çocukluk anılarının yansıması anısına.
![Kemal Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/25/cocuklugumuz-6.jpg)
tarla bahçe bir yana tavuğumuz eşeğimiz olmadı koca köyde
ama damımıza yaslı teyzemin eriğine
ne ben ne kardeşlerim bir kez bile bakmadı
yıllar geçti, pazardan meyve alma imkanım da olmadı
şimdide yasak dedi doktor, şekerin azmamalı
zaten hep perhizdeyim, neye dikkat edeyim
yukardan gelmedikçe, yalan, yalanamam şekerim
TÜM YORUMLAR (11)