Hatırlarmısın bilmem çocukluğumuzu
Elele tutuşup gittiğimiz o okulumuzu
Çakıllıydı belki ama uzartırdık yolumuzu
Hatırla hele birtanem o evcilik oyunumuzu
Sen anne ,ben baba ,kücük evimiz bir de
Bezden yapılmış uzun saçlı bebek senin elinde
Taştan yontulmuş araba benim elimde
Tatlı bir tebessüm kaplar hatırlarken bilirim yüzünde
Her akşam bakardın duvardan ayrılırken
Gecelerce tir tir sokak lambası altında beklerken
Sense tatlı rüyalarda bilmem kimlerle gezerken
Açmadın perdeleri sokak lambasına hayalini bir bir çizerken
Neden eller ayırdı bizi birbirimizden
Ne sucumuz vardı ki bizim birbirimizi severken
Şimdi sanki bir günah gibi bir yasak gibi kaçarken
Mutlumusun şimdi bir başkasının kollarında yaşarken
Sanırım aldandık güzelim hayallere ikimizde
Ben seninle olan yarınlarımda yanıldım
Sense parayla gelecek saadeti seçtin
Ne sen mutlu olabildin oysa ne de ben seninle
2003
Kayıt Tarihi : 10.2.2019 04:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!