Onbeş yıl kadar önceydi
En güzel günlerini yaşıyorduk çocukluğun
Beyaz kurdaleler sana ne çokda yakışırdı
El ele tutuşur okula öyle giderdik
Hergün bir kalem, bir silgi kaybederdik.
Pamuk prenses, yedi cücelerle tanışmalar
Ümit öğretmen nelerde biliyor
Vahşi kurt yiyecek diye
Kırmızı şapkalı kız kadar korkardık
Büyümek yok, biz hep çocuk kalacaktık.
Oyun bu ya, evlenmiştik birgün
Daha bilmezdik beyaz olacağını
Siyahdı senin gelinliğin
Ayrılmayacaktık, ne yeminler ederdik
Birimiz sınıfta kalırsak, diğerimizde kalacaktık.
Kayıt Tarihi : 1.6.2016 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!