Çocukluğumda yağardı böyle yağmurlar.
Tepeden tırnağa mutluluğa keserdim.
Etrafımda uçuşurken renk renk damlalar,
Renkten renge girer, akıp giderdim.
Şimdilerde renkten yoksun damlalar.
Ömür hazana ermiş, farketmemişim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
