Bir kuytuda sakladığım çocukluğumu
Güle koksun diye gül dalına astığım,
Asarken dikenlere battığım,
Hiç gül renginde olamadığım,
Hiç bir baharında kokamadığım,
Kandığım, kanadığım,
Çocuk kalamadığım,
Kadın da olamadığım zamanlarda;
Düşlediğim düştüğüm,
Gönlümde büyüttüğüm.
Küllerimi gömdüğüm,
Uzak kalamadığım,
Yakın da olamadığım şehirler,
Çocukluğum kurumuştur çoktan lakin
Gül kokusu karışıyor mu havanıza?
Kayıt Tarihi : 9.2.2008 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!