Çocukluğumun Sesi Şiiri - Ünal Çağabey

çocukluğumun titrek sesi
içimin yangını
türküler gibi çığır
çığırda çağlasın yürekler
filiz tutsun,gem salsın bulutlar

dört nala,arşın arşın
toprak kokar bedenim
bir tarihten kalma eseriyim köyümün
vicdansız vicdanlarda hapislik
hani demlenir ya gececiler
işte ben bir hazinim.

ürkek ürkek yaklaşmasını bilirim ancak
ancak dört nala kaçmasını
hasretlik bir kulağın kıyısında
ve taburlar inceden dizilmiş
herkes ayrı manevrada...

duyuldu uzaktan
hoş bir sada ile beliriverdi
cananın ruhuna bir ışık
ancak dertten,
ancak kederden kopmanın
yüreğinde taşımanın ömür boyu
işte duyuldu uzaktan
beni benden götüren..

hani gelirdin ya kışları
bir kar tanesiyle zamanın
bir sarışın köy öğretmeninin elinde
ve kenarında uzaktaki bir taşın
hani gelirdin ya uzaktan
gür bir sesle
dağlara kıyarak,vurarak taşlara
bana gelirdin ya
bir gecenin içinden
derin bir mevziden...

ben burdayım işte
zamanın kıyısında duran
hoş bir edayla
bir asker misali
çocukluğumun üstüne kapaklanarak
gelirdin ya
uzaktaki bir sesi yankısıyla.