Çocukluğumun şehri

Benim kentimin, kıyıları bakir,
Behiye teyzenin oğlu, Zakir'di.
Behiye teyze gözümüzün önünde yaşadı ve öldü
Oğlunun nerede olduğunu bile merak etmedik,
Behiye teyze bizdendi ,oğlu yabancı çıktı sevmedik.
Karadeniz, Büyük caminin komşusuydu
Azgın bir köpeğin sahibine yaltaklanması gibi,
Dalgalar yalardı caminin duvarlarını.
İskeleler vardı denize doğru kanatlı
Gemiler vardı iskelelere yanaşamayan.
Kayıkçılar vardı güçlü kuvvetli,
Mal taşırlardı, yolcu taşırlardı,
Gemilerden iskelelere.
Gündüzleri gaz, tuz, bez yasal,
Geceleri kaçak,
Mermi, silah ve mal.
Dünya zenginidir,
Dünkü onlarca hamal şimdi..

Park iskelesinde
gazino vardı camekanlar içinde.
Dünyanın en güzel kızları vardı içerde,
Öyleydi hayallerimizde.
Martılar gibiydik sahilde,
karlı kış günlerinde.
Üşürdük ve ısınırdık,
Kırılan bir küfenin ateşinde.
Sepetine ağlayan hamalın zırıltısı ,engelleyemezdi keyfimizi
"git len başımızdan hırbo" diyerek hamala
Suphi Kaner`i oynardık,
bembeyaz karlar üstünde..

Benim şehrimde dayılar vardı,
Kabadayı derlerdi ya inanmayın,
Hepsi nazik delikanlılardı.
Matam derdi babam "yiğit delikanlıydı
Bir puştun oyununa geldi"
Mahallenin namus bekçileriydik,
Bizim mahallenin kızları, bizim evin kızları gibiydi
Hele bir laf atan olsun,
Ayhan Işık olurduk Allah’ıma, Dinime...
Tesbihler sallanırdı köşelerde
Ceketler ,omuzlarda gezilirdi,
Topuklarına basılırdı çarşambaların*,
Hayatı film gibi yaşardık, çocukluğumda
Hayatı film gibi yaşardık çocukluğumda
Kimimiz esas oğlandık kimimiz figüran
Benim adamım Danyal Topatan.
"ben Camoka’yım" derdim,
Dedem gevrek, gevrek gülerdi
"Battal gazi olsana" derdi

Bizim sinemalarımızda eski İstanbul`un arka mahalleleri olurdu
Lüks semtlerle işimiz olmazdı nedense
Ne paraları, ne rahatlıkları onlara özendirmezdi bizi,
Zenginlik öylesine uzak ki bizden,
Hatta geçemezdi hayallerimizden.
Saatlere sığdırabiliriz yaşanmışları,
Belki bir anın ömür ettiği zamanları.
Sevimli olandır,
İnsanın içini ısıtandır,
Çocukluk anıları.

Bayram Leventoğlu - 16.02.2005 Samsun