Halatları henüz kopmamış, saçlarına takılı
Mavi feneri yüreğimde yangın, anne sızısı
Geçecek yüreğimden, dokunmaya kıyamadığım omuzları
Geçmişimin tarihi, içinden doğduğum içim.
Dokunmaya kıyamadığım bacaklarını hüzün kaplamış
Adımlarını atmaz ileri.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta