Sen çocukluğumun kapalı kapısı
Kaç kişi veriyorsun hayatıma
Kaçını alıp
Zamanı açmışsın
Alıp götürüyor beni
Boğulduğum yalnızlıklara
Sen çocukluğumun kapalı kapısı
Işıklarımı körlettin
... Çat kapı gelen davetsiz misafirlerinle
Işık istiyorum ışık
Sokakları dar
Çatısı yağmur alsa da evimin
Sen çocukluğumun kapalı kapısı
Ne dünümü bana bıraktın
Nede yarınımı
Sokaklarım öyle yalnız ki
Her bir ucu kendine sarılıyor
Kayıt Tarihi : 20.7.2013 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!