Çocukluğumun Dünyası....keşandan İnsan m ...

Acaba biz
küçükken
başka bir dünyada mı yaşadık?
Ne cep telefonlarımız vardı
Ne de ateri oynardık
Büyüklerimizden masallar dinlerdik
...................................ocak başında
Geceye erken veda ederdik
isli gaz lambalarının loş ışığında
Demir çemberler çevirirdik
......................tozlu-topraklı yollarda
Çaputtan top koştururduk
.............daracaık, taşlı-dar alanlarda
Kerkenezleri sayardık
..kanat çırparlarken çatı kenarlarında
Karanlığa dalardık
.....................dakmen, kılıç oynarken
Çünkü
o zamanlar apartman yoktu
Kandil ve gaz lambaları çoktu
İrili ufaklı taşlardan yapılırdı evler
Ve
tozlu topraklıydı
küçük küçük taşların bulunduğu
…………………............dar caddeler
Minik minik taşlar yapışırdı
.............................nazik dizlerimize
Öğretmenler, cetvelle vururlardı
.......................körpecik ellerimize
Sığırlar, yollara tezek atardı
Öküz kirpiklerinden
.......................ince buzlar sarkardı
Su taşırdık
.....................bakraçlarla çeşmelerden
Yemeği, tahta kaşıklarla yerdik
..............................kalaylı tencerelerden
Ve ekmeğe
............................şırlanyağı sürerdi annem
Üstüne, toz şeker
biraz da toz biber
Afiyetle yer, bayram ederdik !
Sonra da Yaradan’a şükrederdik..

Her sabah, ablamla birlikte
ineği katarak önümüze
Sarıkız civarında
Su deposunun yanında
Sığırtmaca teslim ederdik
Dikilip Kayalı Çeşmesi’nin başına
saatlerce sıra beklerdik
Yarasaları sayardık alaca karanlıkta
Yıldızlara bakardık, hayranlıkla;
ilk göz ağrımıza bakarcasına
Gündüzleri de:
uzun eşek, körebe, istop
..................beş taş, dama… oynardık
Karanlığı çocukluğumuza katardık
Biz küçükken
...............hayattan gülücükler çalardık
Sanırım
çocukluğumuzda bizler
bambaşka bir dünyada yaşadık
…………..*…………..