Çocukluğumun Ceketi Şiiri - Kerem Can Onuş

zaman gecenin en kör saati,
kemiriyor düşünceler beynimi.
duruyor bir köşede,
huzurlu huzurlu,
çocukluğumun ceketi.
bilemiyor insan çocukken,
büyümenin verdiği buruk kederi.
pamuk şekerin nasıl yapıldığını yahut
salıncakta sallanmanın neden keyif verdiğini.
babasının yüzündeki gülümsemenin,
hüzünden oluştuğunu.

zaman gecenin en kör saati,
kemiriyor düşünceler beynimi.
geçiriyorlar dişlerini,
geçmişe götürüyorlar,
bağırıyorum,
bırakın beni!
bırakın beni!
bırakın beni!