Çocukluğumun Bayramları

Çocukluğumuzun bayramları ne de güzeldi,
Sabah erkenden annem kaldırırdı bizi,
Filinta gibi giydirirdi,özene bezene,
Serde de yakışıklılık vardı hani,az buçuk,

Bayram namazına giderdik,koşarak evden,
En ön saflara otururduk hep,
Sonra bayramlaşma olurdu,
Cami çıkışı hep şeker dağıtılırdı,
Sonra dükkanımızı açardım besmeleyle,
Allah bereketini verirdi,rızkımızı artırırdı,

İlhan abimiz vardı yepyeni paralar verirdi bize,
Onun elini öpeceğiz diye sıraya girerdik neredeyse,
Çocuğu olmamıştı onun,her bayramda böyle yapardı.
O çocukların nezdinde,kendi de sevinirdi.

İbonun sesini duyardık çocuklar beni anlar,
Çocuklar ve o balonlar derken,içimiz geçerdi,
Sonra köye etli pilav yemeye giderdik,
Tadı da bambaşka olurdu hani,
Hiç bugünkü yemeklere benzemezdi,

Derken harçlıklarımızla hemen,
Yalçın abinin sinemasına giderdik,
İlçemin tek sinemasıydı orası,
En çok Cüneyt'in filmlerine giderdik,
Vurardı,kırardı,dağıtırdı,kötüleri barındırmazdı,
Çocukluk dimağımızla bu bize,
Ne kadar da anlamlı gelirdi,
Onun sayesinde kötülüğün,
Cezasız kalmayacağını görürdük.

Küsler barışırdı,acılar paylaşılırdı,
Sıkıntısı olana yardım edilirdi,
Bütün yaşlılar ziyaret edilir,elleri öpülür,
Hal hatır sorulurdu,o zamanlar,
Bir insanın bile çarşıda olmayışı,
Merak edilirdi,hemen sorulurdu,

Çocukluğumun Bayramları artık gerilerde kaldı,
Tatlı hatıralar da,o güzelliklerde,
Aslında bu Bayram günlerinde,
Gönlümüzü hoş etmeye çalışmamız,
Biraz da o günlere duyduğumuz hasretten değilmi.

Harun Reşit Tığlı
03.01.2007

Not:Şiirlerimin Kayıt Belgesi Vardır.Her Hakkı Saklıdır.