Evdeyim, evimdeyim; çocukluğumun evi.
Şimdi yaşlı bir ihtiyar, sessiz ve münzevi.
Bedenim bahçededir, lâkin ben mâzideyim. Hâtıralarla hemhâl, mahzun bir gezideyim.
Babamla dikmiştik, kanlı bir sonbahar günü.
Halam toprakla örttü, kocasının üstünü.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta