Çocukluğumu yaşıyorum Şiiri - Adem Ulutaş

Yaş otuz beş ne fark eder
Hayat kırkında çark eder
Çocukluğu kim terk eder
Kar yağıyor üşüyorum
Çocukluğumu yaşıyorum

Al al oldu yanaklarım
Buz tutuyor kulaklarım
Sarhoş gibi ayaklarım
Kardan kayıp düşüyorum
Çocukluğumu yaşıyorum

Yapıyorum kardan adam
Ne tasam kaldı nede gam
Ayaklarım sırılsıklam
Zıplıyorum koşuyorum
Çocukluğumu yaşıyorum

Kar ne güzel her yan beyaz
Vız geliyor ayaz mayaz
Kaymak zahmet ister biraz
Dağa kızak taşıyorum
Çocukluğumu yaşıyorum

Zirvelerden uçuyorum
Göğe kanat açıyorum
Mutluluklar saçıyorum
Dağdan dağa aşıyorum
Çocukluğumu yaşıyorum

Ne orta yaş ne ihtiyar
Çocuklar tertemiz doğar
Herkeste az çocukluk var
Bilmeyene şaşıyorum
Çocukluğumu yaşıyorum