Çocukluğumu soruyorsun,
Ben hiç çocuk olmadım ki.
Daha yürürken başladı kavgalarım,
Yeni sürülmüş anızlı tarla ilk hatırladığım.
Bir mavi plastik ibrik, bir de yalın ayağım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta