Çocukluğumu Şiiri - İsmail Alay

ÇOCUKLUĞUMU

Çocukluğumu,dağda bayırda
Tarlada çayırda yaşadım ben.
Ne deniz gördüm
Ne de lunaparklar tanıdım.
Çocukluğumu at üstünde
İki tekerlekli kağnı üstünde
Yaşadım ben.
Ne özel bineğim oldu
Ne de bir bisikletim.
Çocukluğumu,yemlik toplayarak
Kenger toplayarak yaşadım ben
Ne muzu tanıdım
Ne de benzer dozu.
Çocukluğumu ebegümeci toplayarak
Çayırlarda soğan,tarlalarda kuzu kulağı
Toplayarak yaşadım
Ne pırasa,karnabaharı
Ne de brokoliyi tanımadım.
Çocukluğumda köy odaları vardı
Kültür yuvası,ilim yuvasıydı
Kitapları Kuran-ı Kerim
Siyer,ilmihaldi
Ya da Kerem ile Asli
Leyle ile Mecnun
Çocukluğum bunlarla şekillendi
Ruhum bunlarla şenlendi
Dağların özgür rüzgarları
Ovaların sessiz esintileri doldurdu içimi
Belki ben yapmadım seçimi
Ama ben böyle yaşadım çocukluğumu
Karınlar aç olsa da
Gözlerin tokluğunu
Zenginliğin yokluğunu
Fakirliğin çokluğunu.....
Doya doya
Özgürce yaşadım
Ben çocukluğumu.....
Kırat kişnemelerini içimde yaşadım ben
Tırpan seslerini yerinde yaşadım ben
Orak seslerini tarlada yaşadım ben
Kuzu melemelerini baharda yaşadım ben
Menekşeleri,çiğdemleri karda yaşadım ben
Doya doya,özgürce insanca yaşadım ben
Çocukluğumu sevgiyle yaşadım
Sevgi dolu yüreğimi
Çocukluğumdan, anamdan aldım ben
Aldım da öyle yaşadım ben
Çocukluğumu ne güzel yaşadım ben

Uzman Eğitimci.Şair.Yazar/İsmail Alay