Çocukluğumu özledim söndürün ışıkları

bir kış akşamında sessizlik
kara soba üzerinde pişer yemek
birazdan çay olacak suyun fokurtusu
akşam dedemin koca gölgesi demek
sinmiş gölgelere o büyülü kokusu

muhabbetin en derininde ağızlar açık
bir gıcırtıyla açılır kapı soğuk vurur
bir köşede ninem sessizce patik dokur
muhabbetin bir yerinde herkes susar
kurtuluşa davet gelir hoca ezanı okur

bir karanlık odada yürekler aydınlık
en güzel anına erişmiş kalmış zaman
muhabbet kasesine çalarız kaşıkları
çocukluğumu özledim söndürün ışıkları

ali aslandağ