Çocukluğumu özledim bu aralar.
Arkadaşlarımı, sadece benim arkadaşım
olan arkadaşlarımı, özledim.
Para pul, çıkar nedir bilmeyen arkadaşlarımı,
Kavgaya girerken kafası gözü kırılacakmış
umursamayan can arkadaşlarımı, özledim.
Benim ile gerçekten ciğeri yana yana ağlayan,
Evden aldığımız çikolataları rüzgar gibi
Paylaşmak için yanına koştuğumuz
arkadaşlarımı çok özledim...
Mutluyduk biz; aşk, sevgi, nankörlük, puştluk
Nedir bilmezdik, bildiğimiz tek şey,
birbirimize olan güvenimizdi.
bundan da asla vazgeçmezdik,
Sırtımı gözüm kapalı yasladığım
can arkadaşlarımı çok özledim bu aralar…
Yaman Karaca
Yaman KaracaKayıt Tarihi : 29.8.2018 20:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!