Çocukluğumu özledim Şiiri - Abdullah Eren 2

Çamurdan su değirmeni yapardık
Su döndükçe ne horon teperdik
Yalın ayak nede çok koşardık
Ben çocukluğumu özledim

Lastik ayakkabıdan tekerlek yapardık
Tekerleğe demir çubuk takardık
Bir sopaya takıp acayip koşardık
Ben çocukluğumu özledim

Kerpiç gölünde az mı oynadık
Çamurlu suda nasıl yaşardık
Birbirimize çamur saçardık
Ben çocukluğumu özledim

Yastığır’ın yeri yarış yerimizdi
Eşekler en iyi yarış beygirimizdi
Oyun oynamak bizim her şeyimizdi
Ben çocukluğumu özledim

Polis kaçak oyunu oynardık
Köyün üstünden altına koşardık
Gece yarısı eve düşerdik
Ben çocukluğumu özledim

Vakitler nede çabuk geçerdi
Oyun saatleri birden biterdi
Sabaha kadar oynasak yetmezdi
Ben çocukluğumu özledim

Tornetle oynamak başkaydı
Sanki mübarek lüks arabaydı
Yokuş aşağı nede hız yapardı
Ben çocukluğumu özledim

Kardan adam yapmak marifet ister
O soğuk ta donardı eller
Kartopu oynamak her şeye değer
Ben çocukluğumu özledim

Nede güzel ah o günler
Abdullah için hepsi bir değer
Mazide kalmışsa da meğer
Ben çocukluğumu özledim
20,08,2018
Abdullah eren