Çocukluğumu Özledim Şiiri - Yüksel Çelik

Riskin dağı Tonarları
Bir başkadır yaz ayları
Unutamam oraları
Çocukluğumu özledim

Tarlalarda çiçekler
Cır,cır öten böcekleri
Toprak damlı o evleri
Çocukluğumu özledim

Soğuk sulu çeşmeleri
Ekin ekip biçmeleri
Tezek yanan geceleri
Çocukluğumu özledim

Oynadığım sokakları
Horoz sesli sabahları
Meleyen o oğlakları
Çocukluğumu özledim

İyi kötü düşünmeyen
Ağaçlardan hiç inmeyen
Büyük sözü dinlemeyen
Çocukluğumu özledim

Dağa çöken sislerini
Koyun kuzu seslerini
Ömrümün o günlerini
Çocukluğumu özledim

Lavaşa yağ sürdüğünü
Dürüm gibi dürdüğümü
Lokma lokma yediğimi
Çocukluğumu özledim

Tas, tas ayran içtiğimi
Kuşlar gibi uçtuğumu
Bulamadım umduğumu
Çocukluğumu özledim

Geldi geçti günler boşa
Kaşık çaldık tasta aşa
Dalıp gittim olmaz düşe
Çocukluğumu özledim

Yazda kışdta aynı çile
Düşünmedik nifak hile
Dertler kaldı bu Yüksel'e
Ben o günleri özledim

Paylaşırdı ekmeğini
Alamazdı emeğini
Helâl olan yemeğini
Çocukluğumu özledim

Yüksel Çelik
.5 Temmuz 2022