Çocukluğumu Kurban Ettim

Yıkıl ey Iğdır, Ağrı dağının enkazında kalayım
Yağmur yağsın sel aksın
Ya maralımı bana getirsin ya da beni alıp ona götürsün.

Bulutlara söyleyin başka şehirlerde yağmasın p
dolsun dolsun da
Yuvarlanıp çukurdaki bu şehrin üstünde dursun
Ben ağlayınca ağlasın bulutlar

ben bağırınca çaksın şimşekler gök gürüldesin
ben susunca sussun gökyüzü ,
ben susayınca ağlasın bulutlar,

biliyorum bir yerlerde hala umut var
umut yağmur, umut kar umut ilk baharda yeşeren dağlar
Umudun yanında birde umutsuzluk var

kerpiç duvarlı bu evin topraklı damını her gece üstüme yıkar
Sonra çocukluğum gözlerimin önüne gelir

Elleri nasırlı annem salonun bir köşesinde
Ağrı dağına karşı koyun atlatırken
yağmura yakalanmış eve gelene kadar
kırk defa yere düşüp kırk birinci defa ayağa kalkmış elbiseleriyle baştan aşağı çamura bulanmış
küçük bir çobanın bedenini mavi naylon bir leğende yıkar,

Ne zamanki kerpiç duvarların yerini priketler aldı
Laynon legenlerin yerini duş kabinleri
Ve Sırtımı annem olmadan keseleyebildiğim zaman anladım hayatı

Büyümüştüm
nerden geldiğini bilimedigim yabancı yağmurlarda ıslanıp çamurlu yollarda düşüp üstümü kirletmiyordum artık
yabancı yağmurların yerini yalancı insanlar almıştı ve üstüm başım değil ruhum ve kalbim kirlneniyordu

akşam eve geldiğimde mavi leğen ve annemin emek kokan nasırlı elleri yoktu,

duşa girip şohpeni kafama dikerdim
gözlerimin vanasiyla beraber açıp
altında saatlerce oturup ağlardım
ve büyüdüğümü bir kes daha anlardım

Ben ben Büyüdükçe safligimi masumiyetimi merhametmi yitirdim
Küçük bir çocuğun ağlamasına bile tahammülüm yok artık,

Bugün kurban bayramı, ben bu bayram unudumu kestim
Çocukluğumu ve hayallerimi kurban ettim,
Ve artık kimsenin bayramını kutlamamaya yemin etim

Şimdi bir yağmur yağsın sel aksın
Ya çocukluğumu bana getirsin
Ya da beni alıp çocukluğuma götürsün...
Altında ezildiğim hayat denen bu örsün.

02.11.2023