Çocukluğumu Geri İstiyorum

Çocukluğumu Geri İstiyorum

Mutluyduk biz, kuzu güderken kırda,
Yemeğimiz pişerdi, teflon değil bakırda.
Cennet huzurunu bulurduk, kuru bozkırda,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Ekmeğe katığımız, yoğurt tuz ve biberdi,
Dert de tasa da sevinç de, hep beraberdi.
Unlukta unun olması, en güzel haberdi.
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Elmamız kurtlu, soğanımız tatlı idi,
Merdiven yok, evimiz tek katlı idi.
Tabanvayla gitsek, hızımız kanatlı idi,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Üzerlik tohumu, en güzel oyuncak idi,
Kılıcımız tahtadan, mendil sancak idi.
En büyük heyecan, urgan salıncak idi,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Yollarımız yazın tozlu, kışın çamurlu olsa da,
Paltosuz yakamızdan, göğsümüz kar dolsa da,
Ceket pantolon abiden, üç beden bolsa da,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Şeker bayramlık, lokum selamlık gıdamız,
Üzüm ve bir avuç kavurga, tek sevdamız,
En uzunu üç günlüktü, dostlarla vedamız,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Her aile bir ordu kadar kalabalık idi,
Mesaiye başlama kuşluk, paydos ikindi,
Hayat kurallara uygun, toplum sakindi,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Sizin olsun medeniyet, ben ilkel kalayım,
Yaş kemale erdi ama ben hala, o sarı balayım,
Çocukluğumu verin bana, hep çocuk kalayım,
Nerede benim o mutluluğum, geri verin.

Karaman