Dağların kucağında, bayırların serinliğinde çocukluğumu arıyorum,
Rüzgâra bırakılmış uçurtmalar gibi göğe yükselmek istiyorum,
Ne olur, kapatmayın güneşi, almayın neşemi,
Ay dede doğsun karanlıkların ardında, özgürce anlatsın masalını.
Teneke sesleriyle uykularımı bölmeyin,
Çocuk sesleri dolsun kulağıma, gülüşlerim yankılansın,
İzin verin, sabahın soğuk nefesi yüzüme değsin,
Sümüklerim aksın özgürce, yalınayak koşmak istiyorum.
O tozlu yolları
Yürümek, koşmak, okumak, yazmak;
Hayata karışmak, ama elleriniz olmadan, gözlerinizin gölgesi düşmesin üstüme,
Ben o ağır yüklerin altında ezilmek istemiyorum,
Bana oyun değil, sevgi gerek.
Annemin kucağında sığınak, babamın gölgesinde huzur,
Kardeşimle paylaştığım bir dünya gerek bana.
Bana sunduğunuz dünya büyük ve boş,
Uçsuz bucaksız, ama yalnız...
Ben çocukluğumu istiyorum, ellerinizin dokunmadığı,
Uyandırmayın beni, rüyalarda kaybolmak istiyorum.
Büyümek istemiyorum, o ağır sorumluluklarla tanışmak istemiyorum,
Yalnızca sizin gibi, gerçek bir adam olmak istiyorum,
Ama çocuk kalbimle, masumluğumla.
Memoçilo
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 27.12.2024 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!