Çocukluğumu anlat diyorsun

Baba bana çocukluğumu anlat diyorsun
Kulak ver sözüme dikkatlice dinle oğul
Sen dünyaya geldiğinde gözlerin çapaklıydı
Hiç iğrenmedim ellerimle gözlerini sildim
Şayet birgün benim de gözlerim çapaklanırsa
Sende benden iğrenme sakın sil oğul

Uyku tutmuyordu seni uyutmuyordun hepimizi
Kızmıyorduk avutuyorduk sabahlara dek seni
Birgün beni de uyku tutmazda odada dolaşırsam
Sende bana sakın kızma kızma oğul

Yemeği yeni öğreniyordun ellerin titriyordu
Kaşık ağzına gidene kadar yemeğin dökülüyordu
Kızmıyordum sana elimle veriyordum lokmayı ağzına
Birgün benim ellerim de titrerse dökersem yemeği yere
Sen de bana sakın kızma kızma oğul

Yeni öğreniyordun kelimeleri defalarca soruyordun
Ben sana hiç kızmadan herseferinde cevap veriyordum
Bir gün ben de aynı soruyu defalarca sorarsam sana
Sakın sende bana kızma herseferinde cevap ver oğul

Bazen sıkılırdım bazen bunalırdım ama yine de
Her halinden büyük bir zevk alır haz duyardım
Sana kızıpta elimi sana hiç kaldırmadım
Seni bir köşeye asla ve asla hiç atmadım
Birgün sen de benden sıkılıp usanırsan eğer
Sakın beni bir başıma bir köşeye atma atma oğul

Erzurum / Zernişan Aydoğan