Çocukluğumu aldılar benim elimden..
Tekine bile dur! deme vakti bırakmadan
Oyunlarımı satın aldılar benden
Çoğuna oynamaya doyamadan..
Birtek dizim acıdığında canım yanar sanardım
Peşin Peşin söylemeliydiler bilmediklerimi!
Yemek yediğimde arkamdan ağlayanları hissederdim
Çocuk aklıyla kimseyi üzmek istemezdim
Anne! Diye ağlardım korktuklarıma
Şimdi hiçbir şeye sesim çıkmıyor.
Rüzgarı karşıma alıp acımadı diyesim var
Ama rüzgar bile bana eskisi gibi gelmiyor.
Cahillik ne zor şey bilmediğin alanda
Teker teker kuyunu kazarlar bu hayatta
Ama şu gerçek; umutlu bir gemi kalkar bu limanda,
Hayat kolay gelir elbet sana da...
Aynı gökyüzünü paylaştıklarım yabancı bana
Bir kişi için aynı sandım herkesi galiba,
Çocukluğumu satın almak istedim ama
Benim biçtiğim değeri biçmediler birdaha...
Kayıt Tarihi : 9.10.2011 13:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!