Çelik çomak da oynadım
Saklambaç da küçükken.
Kimsenin topunu patlatmadım
Ahkam da kesmedim
Durup dururken.
Hele, top benim diye
Oyunun kurallarını değiştirmeye
Hiç kalkışmadım.
Köşe kapmaca oynarken
Kimseyi itip kakmadım
Köşeyi kapamayınca
Mızıkçılık da yapmadım.
Yine de, doğruyu söylemek gerekirse
İçim içimi yerdi
Yenildim diye.
Yanlışlıkla cam da kırdım elbette.
Top bu, yuvarlak
Nereye gideceği
Belli olmuyor ki.
Ama inanın
Cezam neyse ödedim
Annemin örfi idaresinde.
Bir karış suda
Küçücük balıkların peşi sıra
Koşmaktan yorulduğumda;
Çakıltaşlarından
Şehirler kurdum keyfimce
Denizin kenarına.
Şimdi bakıyorum da
Hata bende galiba.
Birileri görüp de yaptıklarımı
Doldurmuş binaları
Altınoluk kumsallarına.
Ne çocukluğumdaki deniz kaldı
Ne de ırıp çeken balıkçılar.
Çakıl taşları tanık anlattıklarıma
Hala ordalar...
17/05/2007
....Ayvalık...
H Hikmet Esen
Kayıt Tarihi : 17.5.2007 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
elif ay
Bursa / Mustafakemalpaşa'dan selam, dua, hürmet ve muhabbet... - UĞUR BENEK
TÜM YORUMLAR (57)