Çocukluğumdan Şiiri - Mehmet Yardımcı

ÇOCUKLUĞUMDAN

Yaşamam gerekiyorsa eğer
Yine yaşardım çocukluğumu
Elma şekeri yemesem de hiç
Hiç bisiklete binmesem de
Kaybolmuş bir bilyeyi
Hâlâ hatırlasam da
Belli belirsiz gözyaşlarıyla
Anılar denizinde yüzsem de
Alıp güneşi evime götürdüğüm
O yıllara
Barış çiçeği açtırırdım
Alacaklı olsam da çocukluğumdan

Çocukken tatmadığım keten helvası yerine
Anamın yaptığı un helvasını yesem de
Gökkuşağından ipimle
Bulutları çifte koştuğum
Düşler dünyama
Yine dönmek isterdim
Sevgi çiçeğimi sulardım çocuksu yüreğimle
Her çocuk gibi
Umut atına binerdim
Masallar dünyasında
Alacaklı olsam da çocukluğumdan

Gökyüzünde salınan uçurtmam olmadı hiç
Şeytan uçurtması yaptım elimle
Ne bisikletim oldu binmek için
Ne topum oynamaya
Ne mantar tabancam
Gök gürültüsüne inat patlatmaya

Sanki çocukların dünyasında yoktum
Kendim yapıp oyuncaklarımı topraktan
Kendimi avuttum

Umut çiçeği büyüttüm sadece
Çocuksu dünyamda ne hüzün vardı
Ne keder
Ne özenti kimseye

Kırların serinliği ferahlatırdı yüreğimi
Yine de mutluydum
O yaşlarımda
Yaşamak gerekiyorsa eğer
Yine yaşardım çocukluğumu
Umutlarımı toplardım
Küsmezdim geçmişime
Alacaklı olsam da çocukluğumdan
Mehmet YARDIMCI