# Çocukluğumdaki Tadlar #

Tütün kırarken sararırdı eller
Tütün dizerken bazen tütün iğnesi
------elimize batardı.
Azmasın diye tütün yaprağını ezer,
üzerine bastırırdık.
Yalınayak tütün kırardık
Bilmem niye yoktu şimdiki
akrepler...
Yoldan eve gelirken can eriği
toplardık...Kekremsi,mayhoş tadında...
Böğürtlen üzümü toplardık sonra,
yol kenarında ki harımdan...
Güz geldimi çöğür armudu toplardık
okuldan yaylaya gelirken,
sonra kızılcık arardık en irisinden...
Hele bir yağmur yağsın
doğru asmanın içine koşardım
Bir elimde ev ekmeği
bir elimde belarce üzümü nifilesi
Nerdesiniz çocukluğumdaki tadlar nerde
Neden şimdi herşey yapay neden.

İğneci Memedin Karısı vardı
Her Ağustos sonunda bizi
ya tütün başağına
ya da susam yolmaya götürürdü.
Bizleri hiç sıkmazdı çalışırken
Tütün yada susam tarlasında
bir kavun bir karpuz bulsak
dünyalar bizim olurdu.
Hemen oracıkta bir taşın üzerinde
parçalar
sularını akıta akıta yerdik.
Hele yanında birde ev ekmeği varsa
başka ne dilerdik ki...

Bir incir ağacımız vardı
Yerden dört ayrı dalı
İçinde saklambaç bile oynardık
Şemsiye gibiydi..
.Ahh baba nerde o bizim incirimiz nerde..

Bakkal Halilibrahim amcadan
İki bisküi bir de ortasına lokum
alırdık on kuruşa
bazende bir külah çekirdek
................bir külah nohut
bazen de horoz şekeri,halkalı şeker
alırdık kendimize...
Ne ziyafet be...
Hele birde Fruko gazozlar vardı
Koka kolaları içmek
biz gibi garibanlar için
biraz olanksızdı.
İlk kez beşinci sınıfta içtim sanırım
O tadı,aklımdan hiç çıkmadı.
Sonra Dondurmacı Saadettin amca vardı
Her Mayıs ortasında çeşit çeşit
dondurmaları elleriyle yapardı
Şalep kökünden yapılanları mis
gibi kokardı
Hep sonraları bu ağız o tadı
aradı.
Ama ne yazık ki
Sadettin Amca mezara gitti
Dondurmanın tadı
çocukluğumda kaldı
belki parmaklarımın sayısı kadar alabildiğim.
.............Çocukluğumda...
Ha birde kuyunun başındaki
karadutu nasıl unuturum
Hani annemin öcü vardır
diye, korkutupta başına
gidemediğim kuyu...
Ve onun başındaki karadut
Sapır sapır yere dökülmeye görsün
acelece gider,bir avuç toplar
ağzımı burnumu batırır gelirdim
İşte öyle...
Yani anımsıyorum şimdi
O tadları,o hoşlukları...
Bir iç geçiriyorum şimdi
Hissetiklerimi çocuklarımın
anlamamasından korkuyorum
................ölesiye.
Onlar o kadar yapay
dünyanın içindeler ki
oyuncakları yapay
oynadıkları sanal
yaşadıkları hem çok kolay
hem de çok ağır
Benim ki gibi değil
çocukluk tadları.
...............

01.09.2006-Yerkesik