gülüşümün ardına saklanan o küçük çocuk nerde
bulamıyorum, göremiyorum onu
loş sokak lambalarının altındaki ıssız banklara,
güneşin vurmaya çekindiği arka sokaklara bakıyorum
ama gene bulamıyorum
beni benden alıp götüren
o eski beni, çocukluğumdaki neşemi bulamıyorum.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
'derdimi anlatacağım bir satır aralığım bile yok ' en çok burayı sevdim. Genel olarak da samimi,naif bir isyan olmuş. :)
''etraf insan dolu,
yüreğiyle dolaşan ruhsuz insan ordusu''
malesef...
''arkadaşlar ölüyorlar ve doğmuyorlar. Bunu biliyor musunuz? sraffa ''
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta