gülüşümün ardına saklanan o küçük çocuk nerde
bulamıyorum, göremiyorum onu
loş sokak lambalarının altındaki ıssız banklara,
güneşin vurmaya çekindiği arka sokaklara bakıyorum
ama gene bulamıyorum
beni benden alıp götüren
o eski beni, çocukluğumdaki neşemi bulamıyorum.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
'derdimi anlatacağım bir satır aralığım bile yok ' en çok burayı sevdim. Genel olarak da samimi,naif bir isyan olmuş. :)
''etraf insan dolu,
yüreğiyle dolaşan ruhsuz insan ordusu''
malesef...
''arkadaşlar ölüyorlar ve doğmuyorlar. Bunu biliyor musunuz? sraffa ''
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta