Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şimdi ben de gittim çocukluğuma.....her ikindi vaktinde poğaçacı geçerdi....elinde kulplu bir camekan, içinde poğaçalar dizili hem de sıcak....çünkü yanlış anımsamıyorsam camekanın tabanında ince çekmece gibi bir bölüm..içinde közler saklanmış kül vardı. Poğaçalar soğumuyordu.....ara sıra annem bana da alırdı .......üzerinde çalışma yapılmış ders notlarına sarıp verirdi....poğaçacının öğreci olduğunu düşmüştüm......bu şiirinizle tekrar hatırlamış oldum .....çok güzel bir anlatımla eski günleri yâd eden güzel şiirinizi kutluyorum......saygılarımla......Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta