Çocukluğumdaki Bayramlar

Nasıl hatırlamam köyde bayramı,
Örtmeler altında ip salıncaklar,
Kınalı ellerden yayık ayranı,
Tezek Dumanıyla tüten ocaklar.

Nasıl anımsamam köyde bayramı,
Al kınalı eller sunar ayranı,
Karşılıklı mani söyler akranı,
Muhabbetle açılırdı kucaklar.

Geçim derdi o gün rafa kalkardı,
Belki Büyük evde, un,bulgur vardı,
Bütün köylüm o gün başka coşardı,
Halaylardan yorulmazdı uşaklar.

Genç ihtiyar çocuk avlu dolusu,
Aratmazdı Kızılayı, Ulusu,
Baramlarda tüm gönüller çocuksu,
Yani o gün bebek ayrı vıyaklar.

Bayram, bayram gibiydi yani,
Her şey usa uygun, her şey insani,
Hani o eski bayramlar hani,
Korkarım bayramı unutacaklar.

Yeğen aramazsa öz dayısını,
Paylaşmazsa sevincini yasını,
Çıkara yorarsa hep kafasını,
Demezki sonunda kara toprak var.

Ben derimki herşey yerine göre,
Eğer yatsınırsa adet ve töre,
Harcarsın kendini göz göere göre,
Neden geri gider bilmem ayaklar