Çocukluğuma Şiiri - Belma Öztürk

Ne zaman acı çeksem üzülsem
Bir pencere ya da bir kapıdan
düşerim çocukluğuma...
Cami avlusunda çıplak ayakla
yağmur altında bağıra bağıra
şarkılar söylediğimiz andayım,
eteklerimi çekiştiriyorum...
Ne zaman korksam kaçmak istesem o andan
bir kapı açar ordan çocukluğuma giderim
yüzümde tebessüm oluşuır
kahkahalarımız gelir uzaktan kulaklarıma
yabani nane kokusu değer burnuma...
o kadar yakınım ki o ana
sanki uzatsam elimi dokunabilirmişim gibi geliyor...
Dokunabilir miyim?