Ah diye çeksemde içimi heyhat
Geçmiş güzel günler dün çocukluğum
Çürüttü ömrümü şu acı hayat
Çalınan günlere doyamıyorum
Bir burukluk sarmış içimi azgın
Sanki gülmek bana yaşımla dargın
Düğün bayram dolu olsada yarın
Tez geçen günlere doyamıyorum
Gün geldi ağladım, aç susuz kaldım
Kış zamanı çıplak örtüsüz yattım
Acı ama yine zevk ile andım
O tatlı günlere doyamıyorum
Damağımda kalmış tadı silinmez
Şeker, balmı nedir sanki bilinmez
Hasretin çekerim bir an eksilmez
Kaybolan günlere doyamıyorum
Uzaklaşır açar arayı yazık
Yetişmek imkansız ardından artık
Ölürüm hasretten gözlerim açık
O bitmiş günlere doyamıyorum
Sefil olsam bile yeterki gelsin
Malımı mülkümü alıpta gitsin
Kalbimdeki acı hasrette bitsin
Ah çocukluğuma doyamıyorum, doyamıyorum...
Kayıt Tarihi : 21.4.2015 17:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!