Ben de çocuktum bir zamanlar
tahta dan oyuncak atlarım vardı
Karlar yağardı kızağımın üstüne
Yüreğimdeki tek yük okul çantasıydı
Kocamandı evde bekleyen anam
Sıcacıktı topraktan babam
Kırmızı burunlu kardan dostlarım vardı
Bir ağlamaya gör
Kardan dostlarımda ağlardı
Oda erirdi benle birlikte
Tahtadan kılıçlarım vardı
Bir sallamaya gör
Kazanırdı bütün savaşları
Derken bir gün büyüdüm
Tahtadan oyuncaklarım yandı
Kardan dostlarım terk etti gitti
O güzel günler yağlı boya resimlerde kaldı
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!