Çocukluğum2, Şiiri - Ekrem Uçak

Yazlarımız bağda geçerdi,.
Acıkmak neyse de, bulunurdu çaresi,
Ancak susayama gör,
Su bulunmazdı ark suyundan başka.
Ona da razıydık, bazen kesilirdi Pay suyu da.
Susuzluğu gidermek için,
Gömleğin alt kısmını tülbent yaparak,
Kana kana içerdik ark yatağındaki gölcüklerden.
Bir tarafta kurtçuklar, bir tarafta süzülmüş sular
Bir başka tadı vardı.
Tad suda değilmiş anlaşılan.
Şimdi o tad ne musluklardan akan suda ne de pet şişelerde var.

Pekmez yapılırdı, bağ bozumunda.
Kadınlar ayaklarıyla ezdikleri üzümleri
Çalı çırpıyla yakılan ocakların üstünde
Fokur fokur kaynatırdı kazanlarda.
Pekmez toprağını getirmek biz çocukların işiydi, Grakoldan.
Şimdi nerde! Ne o üzümler var artık,
Ne de pekmezlerde,
Anamın ayaklarıyla ezdiği üzümlerden yapılan pekmezin tadı.

Bağ bozumundan sonra dolaşırdık,
Bağlar,bostanlar didik didik.
Başaklardık arta kalan üzüm tanelerini hiç yılmadan.
Sabah erken, henüz kırağı yerdeyken
Bostanda unutulan, önemsenmeden bırakılmış domatesler,
Üstlerinde su zerrecikleri.
Koparıp yemek,tuzsuz ekmeksiz
Ne tattı Allahım, şimdi hiçbir şeyde bulunmayan.

Kış mevsimi, doğa ölü,
İnsanlar soba başında
Hiç de öyle değildi.
Biz, o zaman çocukları
Yine bulurduk bir şeyler
Zamanı doyasıya yaşamak,
Yaşamdan tad almak için.
Bir tepemiz vardı kızak kaymaya uygun
“Baki Bey’in Tepesi” derlerdi.
Kızağı Halis dayım yapardı.
Akşama kadar kay dur.
Tepenin altından cadde geçerdi.
O zaman motorlu arabalar pek azdı,
Trafik yoğun değildi şimdiki gibi.
Arada bir at arabaları, bir de faytonu geçerdi Ali’ye Almast’ın.
Bıraktık mı kızağı tepenin zirvesinden,
Uçarak gelirdik ta caddenin ortasına.
Bazen,bizden büyükler, Kafır Bilo, Gafe, Habeş ve niceleri
Bulduklarında bir merdiveni trencilik oynarlardı.
Merdivene binerdi onca insan şen şakrak.
Merdiven, kızak tarafiğinin canavarıydı. ,
Mola verirdi tüm kızakcıklar.
Zamanla kızağımı kendim yapar oldum.
Üstümde,ne palto ne de gocuk vardı,sadece bir kazak.
Akşama kadar kayardık soğuğa aldırmadan.
Akşam karanlık çökünce,
İçimde korkularla dönerdim eve,
Kızağım kırılacak diye.
Yine yaparım.
Ne de olsa artık bu işin ustasıydım.
Zaman ne çabuk gelip geçti,
Biz mi değiştik, yoksa havalar mı?
Palto da giysek, gocuk da
Üşüyor yüreğimiz yine de.