Boş bir tarlamız vardı
Evimizin tam karşısında
Akşam saatlerinde toplanırdı mahallenin delikanlıları
Kimi işten gelir kimisi okuldan
Sohbetler edilir, dostluklar pekiştirilirdi
Bir çay demlenir ve sigaralar çekiştirilir,
Değmeyin keyfimize…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bizler büyüdük ve kirlendi dünya
Ama bizim çocukluğumuz,
İki katlı bir evin altında kalmış…
keşke hep çocuk kalabilseydik,keşke,yüreğine sağlık,sevgilerimle....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta